kur turret marrëzisht drejt shpirtit.
të mbyll në keshtjellë prej boje dhe letre
dhe pret reagimin ...
Vetullat si heshta shpejt kthehen
drejtuar pa shkak drejt njerezisë
që përballë në kodrën e gajasjes presin
pa durim një përfundim...
Sytë, këta këshilltarë të vetëm
në oborrin mbushur plot të pabesë
Lajmërojnë lart në kullë, arsyen
trishtimit ti kundërpërgjigjet me shpresë
Në koder dyqindëmijë njerzi si nënqeshje
hunj rrine stepur pa fjale
ndersa ne kështjellën prej boje e letre
arsyeja me arsye shuan trishtimin
në ditar...
No comments:
Post a Comment