MAN POGA

Fjala e arsyes, ndjenja e zemrës!

Hyrje

Wednesday, November 17, 2010

Kur ika
























Ika,
jo se me ikej
por duhet ta beja.
Atëbotë,
ajri ishte ndotur me marri,
me pamundësi.

Mbi Bajrak,
me sy kur përshëndeta shtepinë,
s'isha vetëm!
Veç frymarrjes,
një mal kujtimesh mora
stampuar fort në ADN, në kry.

Ika,
jo se më ikej,
por më ecej.
Në këtë botë vrapuese, dot nuk rri
me adn-në time eci,
vrapojmë të dy...

Puthja!


Pesë kile isha ba,

kur,

Tulin e buzëve tua e preka pa u n'di

si grumbulli i reve kur e zen diellin,

vjedhtazi.


Gjujt,

si një frikacak m'tradhtun

s'mbajshin ma as mu, as një fije kashte

pa dit,

në ashtin e dashnis u mbajta,

t'paluem me n'droje kur m'kqyrën

dy sy bojkafe


Pesë kile isha ba,

at'botë,

unë, kroi pa një pikë ujë do isha

pa atë puthje...!